DAG 293Medische update uit Melbourne30 september 2015

Medische update uit Melbourne

Eerst en vooral dank voor alle steunbetuigingen en aanmoedigingen in de afgelopen dagen. Het was zeer hartverwarmend om te zien hoeveel bekende en onbekende mensen met ons meeleefden. En ja, het was even schrikken! Ziehier kort het relaas van de afgelopen dagen:

Toen we maandag 28 september aankwamen in Innot Hot Springs dachten we dat Johan gebeten was door een insect want de linkerkant van zijn gezicht leek wat opgezwollen. Er werd al gauw een zyrtec genomen maar verder niets meer over gedacht.

De volgende ochtend, terwijl we in de warmwater jacuzzi’s aan het ronddobberen waren, bleek al snel dat er meer aan de hand was. Johan bleef maar in zijn rechteroog wrijven alsof er iets in zat en dan werd het Bo plots duidelijk dat er niet iets mis was met de linkerkant, maar met de rechterkant van zijn gezicht. De rechterkant was helemaal verlamd geraakt en doorgezakt. Een beroerte werd onmiddellijk gevreesd, en dat terwijl we in het midden van de North Queensland outback zaten. Er werd dan ook niet getwijfeld en, na wat aspirines, rijden we in volle vaart terug richting de kust, naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis.

En dat bleek het ziekenhuis van Atherton te zijn. Hier zijn we onmiddellijk de spoeddienst binnengegaan en professioneel opgevangen. Er werd onmiddellijk een CT-scan gemaakt om te zien of er sporen waren van een bloeding of andere grote zaken. Maar gelukkig was dat niet het geval! Al snel werd gedacht aan de ‘ziekte van Bell’ (i.e. een verlamming van de aangezichtszenuw --- voor het moment blijkbaar redelijk bekend in België aangezien de politieker Bart Tommelein hiermee recent in het nieuws is geweest). Maar er waren enkele atypische symptomen in het gezicht waardoor er toch nog twijfel was. En een MRi of een neuroloog was niet beschikbaar in het dorpje Atherton, daarvoor moesten we naar een grotere stad. Ondertussen wordt er al wel zware herstellende medicatie opgestart. Eens ontslagen uit het ziekenhuis, met de verwijzing om zo snel mogelijk een neuroloog te zien, werd er al een afspraak gemaakt met de private radiologie praktijk van Queensland X-Ray voor een MRi scan, terwijl we in allerijl doorrijden naar Cairns.

We installeren ons voor de nacht op onze bekende BIG4 camping, en boeken alvast een vlucht naar Melbourne, want ook in de Cairns regio is er geen neuroloog beschikbaar. De dichtstbijzijnde zou in Townsville of Brisbane zijn. En als we dan toch moeten vliegen kunnen we beter terugkeren naar Melbourne, want daar kunnen we opgevangen worden door onze vrienden en medisch netwerk. Ondertussen lichten we het thuisfront en Aussie Tours in, want onze SPOT verraadt dat we onze route hebben grondig moeten aanpassen. ;-)

De volgende dag, woensdag 30 september, zitten we al om 8:30am in de wachtzaal voor een uitgebreide MRI scan van de hersenen. En de opluchting is enorm groot als blijkt dat enkel de aangezichtszenuw is ontstoken.

Na de scan haasten we ons naar de luchthaven, waar we Bumblebee achterlaten, en nemen we een vlucht, met tussenstop in Brisbane, naar Melbourne. Hier worden we opgepikt door onze lokale vrienden. Ondertussen is het avond en wordt er nog wat rondgebeld met de neuroloog. En deze is nog altijd wat aarzelend, aangezien we nog geen specialist hebben gezien. Dus we besluiten nog die avond binnen te gaan in de spoedafdeling van St Vincent’s ziekenhuis in het centrum van Melbourne. Een kwestie van alvast de neuroloog van wacht te zien, ook al hebben we een afspraak om 8am ’s ochtend met de neuroloog zelf. Een kwestie van zekerheid en nog bijkomende medicatie op te starten. Bij dit soort dingen kan je maar beter zeker zijn, en vooral er zo vroeg mogelijk bij zijn.

Tegen iets na middernacht verlaten we de spoedafdeling, na een reeks testen die bevestigen dat het ‘Bell’s palsy’ moet zijn, en met wat bijkomende medicatie. We keren met een taxi, moe en uitgeput, naar ons bed.

De volgende ochtend om 8am zien we de neuroloog voor een nieuwe reeks testen en wordt het officieel: het is (slechts) de ‘ziekte van Bell’. Wat inhoudt dat er een goede kans is op volledig herstel, zeker nu dat we binnen de 48 uur zijn gestart met de medicatie. Het is enkel een lang en traag proces van enkele maanden. Ondertussen is het kritisch om ervoor te zorgen dat het rechter oog niet uitdroogt of beschadigt raakt aangezien Johan ze niet meer kan sluiten.

We verlaten de specialist en laten even alles inzinken. En dan krijgen we onze klop, want de spanning en stress valt weg. Het is tijd om even op adem te komen. We besluiten om de roadtrip even te laten tot na het verlengde AFL-weekend en dan pas te kijken waar we de draad weer gaan oppakken. De nodige annulaties van geplande trips worden geregeld door Aussie Tours en wij kiezen voor platte rust, terwijl de lentezon Melbourne opwarmt.

----------

Afgelegde kilometers: 0km - Aantal stappen: - Gemiddelde temperatuur: 28 graden

Tips in de regio door Aussie Tours

Atherton Tablelands

Beklim het hoge tropische plateau van de Atherton Tablelands en bezichtig de Millaa Millaa Falls en de bekende Curtain Fig Tree in Yungaburra. Bezoekers kunnen hier terecht voor allerhande activiteiten…

Cairns

Goede uitvalsbasis voor een bezoek aan het noordelijk deel van het Grote Barrièrerif en Noord-Queensland.

Melbourne

Melbourne is na Sydney de grootste stad van het land. Deze hoofdstad van de staat Victoria is het financiële hart van Australië. De kosmopolitische sfeer geeft een extra dimensie aan deze multiculturele…

Kom gerust langs bij Aussie Tours voor meer informatie!

Volg onze avonturen...

Ben je ook nieuwsgierig naar onze ervaringen? En ontvang je graag onze interessante tips en weetjes van onze reis rond Australië? Vul dan je naam en email adres in en je hoort regelmatig van ons tussen 28 juli en 12 augustus 2016.

We sturen je enkel nieuws omtrent onze doorreis in Australie.
Verder niks.
of
Volg ons ook via Facebook