We slapen een uurtje langer vandaag. Het is uiteindelijk zondag, en dus rustdag. Na het ontbijt kijken we nog eerst even heel Bumblebee na (want gisterenavond deed onze huishoudbatterij raar) want we gaan voor een intensieve 4wd-dag vandaag in de Central Flinders Ranges.
Eens we Quorn helemaal achter ons hebben gelaten rijden we de echte outback binnen van South Australia. Een gebied van woestijn, maar vaak adembenemend mooie landschappen. De woestijn wordt regelmatig onderbroken door hoge bergketens, zoutmeren, kloven en warme bronnen. Hoewel het er het grootste deel van het jaar heet en droog is, komt de natuur op veel plaatsen volledig opnieuw tot leven na de zware winterbuien. Brede kreken en rivieren stromen dan wild, honderden soorten wilde bloemen, vogels en andere dieren duiken dan opnieuw op. Een zicht dat we ons vandaag moeilijk kunnen voorstellen. En waar we duidelijk nog eens in de winter moeten voor terugkomen.
Verder is elk stuk land eigendom van iemand. Meestal een veehouder die over kilometers hectare beschikt en waar je door zijn landerijen rijdt. Vandaar de menige borden voor loslopend vee.
Onze eerste stop zijn de verschillende overblijfsels van de grote Kanyaka Station, vandaag gekend als de Kanyaka Station Ruins. Geen kleine nederzetting, en tactisch gesitueerd langs de vroegere Ghan spoorweg en aan een permanente waterbron.
Vervolgens speuren we de weg af naar de afslag voor de Yourambulla Caves. Maar voor we het beseffen staan we in het slapende dorpje Hawker (gesticht in 1880). Slapend is het juiste woord want op zondag kan je van de bevolking van 490 koppen weinig zien. Enkel het one-stop-for-all Mobil tankstation/info centre/winkel/Fred Teagues museum/seismografisch registratiestation is open.
We turen wat in de ‘"general" store’ en zien dat de Yourambulla Caves tijdelijk gesloten zijn. Dus niet moeilijk dat we het niet vonden onderweg. We tanken nog maar eens aan een verhoogd tarief Bumblebee vol, want we veronderstellen, hoe verder in de Flinders Ranges, hoe duurder de diesel.
Het geplande bezoek aan de Jeff Morgan Gallery met het bekende 360 graden Wilpena Panorama muurschilderij gaat niet door (wegens gesloten op zondag).
Dus we brainstormen even om onze plannen aan te passen, want verder is er niet veel te beleven in Hawker. Hawker is gekend als de ‘hub’ van de Flinders Ranges. En zo gaan we hem dan ook gebruiken. We doen eerst nog de Jarvis Hill Lookout met zicht over het dorp en de regio. En daarna gaan we voor wat scenic driving.
Jarvis Hill is een kleine 6km buiten Hawker en is niet voor iedereen weggelegd.
Want je moet een zeer steile gravelweg op tot aan een parking, waarna je nog een 260m steile rotshike dient te doen om van het zicht over de regio te kunnen genieten.
Eens boven is het dan ook tijd om even op adem te komen. We blazen uit op de rand van de rode rots, genietend van het kilometers verre uitzicht over de Flinders Ranges.
Even behoedzaam als bij het naar boven klimmen keren we op onze stappen terug. En in lage versnelling dalen we opnieuw de heuvel af.
We cruisen verder richting Leigh Creek, want we willen de 28km lange Moralana Scenic Drive van west naar oost (want we zijn al op de middag, en anders staat de zon constant in je ogen) afleggen.
Onderweg laat de zon voelen dat we in de outback woestijn zitten. Fata morganas zijn niet ver. Het einde van de lange rechte wegen lijken wel watervlaktes.
Eens van de asfalt zetten we Bumblebee in 4x4 en beginnen aan de rit door Merna Mora Station en Arkaba Station land.
We zijn nog niet goed vertrokken of plots laten we een wigstaartarend voor ons opschrikken. Met zijn vleugelspanwijdte van meer dan 2m, echt een indrukwekkend beest. En er is duidelijk een prooi in de buurt, want de arend blijft rondcirkelen.
We rijden rustig over de gravelweg verder terwijl we een stofwolk achter ons laten die van kilometers ver te zien is. De rode aarde is hier bijna helemaal uitgedroogd tot brokken en stof.
En de zon brandt ondertussen hard. Alle schapen die we onderweg tegenkomen zoeken het kleinste stukje schaduw op ter bescherming.
We houden kort halt bij de originele “Old Bullock Queing Yards” uit 1870. Er is hier wat schaduw en een bankje. Dus ideaal voor onze lunch, ware het niet dat enkel aggresieve March flies daar anders overdachten.
We lunchen uiteindelijk in de airco van Bumblebee, met gesloten ramen. Maar dan nog geeft een hardnekkige March fly het niet op. Ze blijft ons zelfs enkele kilometers aan de ruit van Johan volgen. Verliefd, grote honger,.. wie gaat het zeggen?!
Wat verder doen de Flinders Ranges hun naam van overvloed aan emoes eer aan en komen we een emoe tegen met viertal kuikens. Dat moet dan wel een papa emoe zijn aangezien bij emoes het rollenpatroon is omgedraaid. De mannetjes broeden de eieren uit en ontfermen zich over de kuikens tot ze zo’n 6 maand oud zijn en voor zichzelf kunnen zorgen.
Maar als je dacht dat dit de enige wildlife was die we tegenkwamen terwijl we door een 30tal opgedroogde kreken en rivieren reden, dan zat je wel fout. Ongeveer in elk plekje schaduw of onder elke boom kon je wel een roo zien zitten puffen.
En nog maar eens roo’s. Slapend, huppend, opkijkend, opgeschrikt, over de weg springend,… met of zonder emoe, met joey of zonder… je zegt het maar.
Vooral het laatste stuk van de rit was alsof we door een zoo reden. De ervaring was zo leuk dat we in plaats van langs de korte geasfalteerde weg terug naar Hawker te rijden, we rechtsomkeer maken en het hele traject nog eens afleggen.
De eerlijkheid gebiedt ons om toe te geven dat we de tweede keer veel minder wildlife hebben gezien dan de eerste keer. Vermoedelijk hadden we alles en iedereen al opgeschrikt toen we de eerste keer passeerden. Dus probeer nooit achter een andere wagen te rijden voor dit soort activiteiten. Maar dit is zowieso al zo goed als onmogelijk door de opwaaiende stofwolk. ;-)
Eens terug in Hawker kopen we nog snel een krop sla en dan begeven we ons naar het BIG4 Hawker Holiday Park. We worden vriendelijk onthaald door Pam. En naast een vrij te kiezen plekje op de camping, krijgen we ook nog heel wat bijkomende informatie over de streek. We spitsen onze oren, want niets is zo handig als lokale wijsheden en tips.
We installeren ons snel op een schaduwrijk plekje. Er is zelfs geen nood om onze luifel open te zetten. Voor we Bumblebee kunnen opendoen achteraan dient er echter eerst een grondige afborstelactie plaats te vinden, want het rode stof ligt overal vingerdik. Alweer!
Ook binnen is Bo’s kuiswerk van gisteren helemaal voor niets geweest. Daarna is er geen houden meer aan en trekken we snel onze zwempakken aan om een frisse duik te nemen in het zwembad. Heerlijk!!!
De rest van de avond vliegt voorbij. Het is zondag, dus skype avond met Europa. En aangezien het wel eens kan zijn dat we weer zonder internet connectie gaan zitten in de komende dagen, zorgen we dat we onze afspraak nakomen.
Vervolgens nog snel de blog schrijven en opladen. En er zit weer een prachtige dag op. We gaan morgen zelfs opnieuw met de Moralana Scenic Drive starten, want als we vandaag al zoveel wildlife hebben kunnen zien tijdens de middag, wat moet het dan niet zijn in de ochtend… wordt vervolgd. ;-)
---------
Afgelegde kilometers: 218km – Aantal stappen: 7023 – Gemiddelde temperatuur: 34 graden
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voor meer informatie over het BIG4 Hawker Holiday Park, check de website www.hawkerbig4holidaypark.com.au. John & Pam zullen je graag willen ontvangen in hun schaduwrijk holiday park op de hoek van Wilpena Road & Chace View Terrace, in 5453 Hawker SA.
