Gammon Ranges National Park
Meer naar het noorden ligt Gammon Ranges National Park, gekenmerkt door kloven, valleien en prachtige wilde bloemen.
Geen ontbijt vandaag, want we gaan brunchen in het hartje van de Outback. En als we deze keer Outback schrijven mag je dit echt letterlijk nemen want we vliegen meer dan 3u noordwaarts vanuit Rawnsley Park Station naar een typische outback pub in Williams Creek.
Tegen iets voor 8am ontmoeten we Michael, onze piloot, aan zijn Cessna 206. Aangezien het andere koppel gisterenavond op het laatste moment heeft geannuleerd hebben we het hele vliegtuig voor ons alleen. Ideaal dus om heel wat foto’s te maken en te genieten van onze privé vliegtrip.
Na de obligate weging en een veiligheidsbriefing zitten we al snel in de lucht. Ondanks zijn jonge leeftijd van 25 jaar is Michael duidelijk een zeer ervaren piloot. We vliegen eerst over het overbekende Wilpena Pound. Dit is een hoog, natuurlijk bassin van zo’n 90 vierkante kilometer met 500m hoge wanden dat meer dan 500 miljoen jaar geleden is gevormd door het samenkrimpen van de aardkorst. Veelal verkeerdelijk genomen voor een uitgedoofde vulkaan.
Het Engelse woord ‘pound’ betekent ‘afgesloten gebied met slechts een ingang’, een omschrijving die perfect past bij de Wilpena formatie. De pound is 17km lang en 6km breed. Met de schaduw van zijn toppen en zijn permanente bronnen in de kreekbeddingen, maakt dat de pound gevuld is met cipressen en gombomen.
St Mary’s Peak is met 1170m het hoogste punt van de Flinders Ranges en gelokaliseerd aan de westelijke wand.
We volgen verder de Flinders Ranges noordwaarts. De Flinders Ranges strekken zich uit over 430km (met een start in Adelaide, en zelfs KI) en is de langste bergketen van SA. Ondanks dat het slechts 4% van de totale grootte van SA in beslag neemt kan je in de Flinders Ranges meer dan 45% van de staat zijn 1416 inheemse flora soorten, 41% van de 142 dieren en 43% van de vogelsoorten terugvinden.
In de vlucht passeren we verschillende kleine nederzettingen en mijndorpjes, zoals Copley, Lyndhurst, Farina, Marree, Muloorina, Clayton, Etadunna, …
Wij volgen de Ranges tot aan Lake Eyre Nationaal Park. Lake Eyre Nationaal Park omvat Lake Eyre North en strekt zich in oostelijke richting uit tot de Tirari Desert.
Het glinsterende Lake Eyre (Kati Thanda zoals de Arabana Aboriginals het meer noemen) in zijn geheel, dat is Lake Eyre North en Lake Eyre South samen, is het grootste zoutmeer van Australië. Het meer is bijna helemaal opgedroogd en is 144km lang en 77km breed. Een oppervlakte van de grootte van Qatar. En met een 400 miljoen ton wegende zoutlaag, zeer indrukwekkend vanuit de lucht.
Op het diepste punt light het meer 15m onder zeeniveau. Dit is ook het laagste punt van heel Australië. We hebben mega geluk dat er nog wat water instaat van de regen in januari dit jaar, want normaal gezien komt er slechts water voor om de 8 jaar!!!
Het meer heeft zich trouwens slechts 3 keer tot zijn volledige capaciteit gevuld in de laatste 150 jaar!
De weinige keren dat het meer onder water staat verandert de natuur drastisch. Het wordt een broedplaats voor Australische pelikanen en andere vogels en er bloeien dan ook overal bloemen.
De vegetatie in dit gebied bestaat uit blue bush, samphire en saltbush.
Verder zien we ook nog wereld’s grootste veeboerderij, Anna Creek Station, dat met zijn 1 miljoen are, een oppervlakte heeft van Wales. En zeer, zeer afgelegen ligt in de outback.
Uiteindelijk landen we in William Creek. Vandaag is er een landingsbaan, maar vroeger werd er hier gewoon op gravelweg geland en voor de pub geparkeerd. Als je nog verder noordwaarts zou gaan kom je uit in de beruchte Simpson Desert.
William Creek telt slechts 10 inwoners, en enkele miljoenen vliegen en een meute witte corella’s.
De pub (uit 1887) van Trevor Wright is wat je van een typische outback pub mag verwachten. In een woord: uniek. Je hebt de eerste minuten ogen tekort om alles thuis te brengen dat ze hier over de jaren verzameld hebben.
We installeren ons aan de bar en bestellen ons enkele toasties (want de lunch is nog niet beschikbaar). Verder praten we met Michael over het geïsoleerde leven op een station en informeren we ons over een vliegtuig dat gisterenavond een noodlanding heeft gemaakt in het midden van Lake Eyre.
Oh ja, diegenen die ooit in Williams Creek zijn geweest en ooit een ‘golden coin’ (i.e. 2 dollar stuk) hebben betaald aan de barmeid, weten wat volgende lettercombinatie betekent Y.C.W.C.Y.A.G.C.F.T.R.F.D.S. Anderen hebben nog een lange rit/vlucht voor de boeg om het ooit te weten te komen. Alle gokken via reactie op onze blog of de Facebook pagina van Aussie Tours zijn welkom… als er iemand juist raadt zullen we het bevestigen. :-)
Na de brunch wandelen we nog kort even rond en maken wat foto’s van de uitgestalde rakket memorabilia uit de tijd van de Woomera Rocket Range aan de overkant van de pub. Maar we vertrekken hierna weer snel want de vliegen hier zijn zoals we ze herinneren van de woestijn: onvermoeibaar en met velen.
Dan maar snel terug in de lucht. We vliegen terug zuidwaarts. Onderweg passeren we ook de verschillende vermaande ‘stock routes’, zoals de Birdsville Track, Oodnadatta Track en de Strzelecki Track uit het muster- verleden, die nu vooral avontuurlijke outback reizigers aantrekt die overnachten in de afgelegen oude mijnstadjes, spookdorpjes en roadhouses. Hier en daar zie je van mijlenver een stofwolk opstijgen op een track.
Daarna krijgen we de BHP Billion uranium mijnsite te zien. Hier wordt uranium via een speciale techniek ‘opgepompt’ uit de ondergrond. De gele neerslag op de velden rond de fabriek geeft dan na verdamping zeer hoogwaardig uranium dat gemakkelijk kan worden ‘geoogst’.
Vervolgens draaien we meer oostwaarts en vliegen we over een ander immens zoutmeer, Lake Torrens. Ook hier is er nog wat water te bespeuren in de wit-roze vlakte.
Eens we hier zijn overgevlogen komen we opnieuw aan de Ranges en is het tijd om terug te keren naar Rawnsley Park Station.
Ondertussen is de turbulentie wat beginnen spelen, en Bo vindt het niet spijtig dat de trip er bijna opzit. Na een perfecte landing (zonder roo’s op de landingsbaan – want dat is de angst van elke piloot) staan we weer op de grond, na meer dan 6 uur vliegen over de meest desolate landschappen ter wereld. Een echt memorabele dag, die we niet snel zullen vergeten.
We keren nog even terug naar onze holiday unit om te douchen en daarna trekken we er nog snel met Bumblebee op uit, want de dag is al wel bijna weer voorbij maar er is hier nog zoveel te zien…
We starten met een hike naar Arkaroo Rock waar je ook wat aboriginal rockart kan bewonderen.
Onderweg langs het met stenen bezaaide pad amuseren we ons met het spotten van wilde geiten en het vangen van kleine hagedissen en draken (zoals de ‘tawny dragon’). Dit maakt de warmte wat dragelijker, want vandaag is het best een hete dag.
Onderweg komen we andere toeristen tegen en die verwittigen ons dat we niet veel van de rockart moeten verwachten. We stellen onze verwachtingen dus al bij, maar uiteindelijk waren we toch aangenaam verrast door de vele tekeningen. Het was duidelijk dat deze mensen nog nooit rockart in Victoria hadden gezien.. ;-)
De rest van de wandeling verloopt zonder veel bijzonderheden. En eens terug aan Bumblebee is het tijd om de laatste lookout uit de streek die we nog hebben overgeslagen tot nu toe, even te checken.
We rijden nog maar eens met een stevige stofwolk achter ons de 8km gravelweg af tot op de steile helling van Pugilist Hill. Ondertussen is het beeld van de Flinders Ranges vertrouwd geworden.
Hierna beslissen we niets meer te gaan bezoeken vandaag, want het idee om nog eens in The Woolshed te gaan dineren lonkt. Dus in een stevige vaart keren we terug naar Rawnsley Park Station en douchen we zodat we er opnieuw wat frisser uitzien voor een heerlijk diner.
Tijdens het diner zitten we met onze laptop open op de tafel om alvast de 2 vorige dagen online op te laden, want dit is de enige plek waar je af en toe een internet verbinding kan hebben die min of meer stabiel is (met de nadruk op af en toe en min of meer ;-)). Na nog enkele extra koffies is het ons dan ook gelukt om 2 dagen op te laden, zodat jullie weer wat te lezen hebben.
De rest van de avond tot over middernacht wordt gespendeerd aan inpakken (want vanaf morgen leven we weer fulltime in Bumblebee), spaghetti maken voor de komende dagen, en de blog van vandaag te schrijven en enkele leuke foto’s selecteren uit de meer dan 1.000 foto’s gemaakt tijdens de vlucht… ja, geen eenvoudige opdracht. Opladen lukt echter niet meer, want het restaurant sluit om 10pm… dus het zal moeten wachten tot we nog eens ergens een internetverbinding kunnen bemachtigen. Vermoedelijk zal het even duren, want we trekken morgen nog meer de outback in.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Voor meer informatie over Rawnsley Park Station, hun accommodatie en hun tours, check hun website op www.rawnsleypark.com.au. Rawnsley Park Station is 430 kilometers ten noorden van Adelaide, SA (ongeveer 4,5u rijden op geasfalteerde wegen) en heeft zijn eigen landingsstrip. Julie en Tony, de eigenaars, nemen je graag mee op een van hun tours en je hebt er accommodatie voor elk budget.
----------
Afgelegde kilometers: 38km - Aantal stappen: 8706 - Gemiddelde temperatuur: 37 graden
Meer naar het noorden ligt Gammon Ranges National Park, gekenmerkt door kloven, valleien en prachtige wilde bloemen.
Deze bekende 4x4 route tussen Marree en Oodnadatta loopt over 406 kilometer en doorkruist het droogste gedeelte van Zuid-Australië. Deze piste was oorspronkelijk een handelsroute voor de aborigines.…
Aan de zuidelijke rand van het nationaal park vind je Wilpena Pound. Dit uitzonderlijk natuurfenomeen is een hoog, natuurlijk bassin met 500 meter hoge wanden. We raden iedereen aan om de wandeling te…
De Strzelecki track is een typische outback route die Innamincka verbindt met Lydnhurst. Met z’n 470 kilometer is deze onverharde weg enkel toegankelijk voor terreinwagens.
De Birdsville Track is een van de meest legendarische en avontuurlijke Outback pistes. De lange tocht van 517 km loopt door het hart van de Outback van Marree tot Birdsville, net over de grens met Queensland.…
